Kisah pecat memecat rupanya tidak terhenti setakat melibatkan jawatan-jawatan dan orang-orang dalam parti sahaja. Malahan sindrom yang seakan-akan menjadi kemestian ini telah juga menular dengan hebatnya dalam badan-badan NGO di bawah agensi kerajaan dan swasta.
Tapi yang menarik dan seronoknya ialah yang terlibat. Walau pun tidak berlaku dalam parti, tetapi yang terlibat seperti punca, sebab musabab dan orang-orangnya amat berkait rapat dengan satu faktor utama – politik.
Nampaknya tradisi menghalalkan cara telah digunakan dengan sebaiknya oleh pemimpin-pemimpin parti yang berkepentingan ini. Dengan kuasa yang masih berbaki, mereka menggunakan ketua jabatan, pegawai jabatan, pengarah-pengarah jabatan, ketua-ketua bahagian dan unit, bos-bos waima sesiapa sahaja yang berkuasa di jabatan / pejabat kerajaan atau swasta untuk mengugut dan menghalang.
Sebelum ini, semasa berlangsungnya persidangan cawangan, sudah terlalu banyak aduan dan rungutan yang diterima daripada ahli-ahli yang agak berkecenderungan menongkah arus, mengatakan yang mereka telah diugut dan dihalang. Mereka diugut akan ditukar, diugut akan menghalang kenaikan pangkat, mereka dihalang menjalankan tugas-tugas yang boleh menuntut elaun lebih masa dan elaun perjalanan serta macam-macam cerita yang enak-enak didengar lagi.
Bos-bos di pejabat ini dipergunakan oleh Ketua Bahagian dan kuncu-kuncunya untuk mengekang pengaruh orang lain, sehingga sanggup menggunakan kuasa pejabat. Bos-bos ini diarah memanggil, mengadap, menegur, melarang, menasihati anak-anak buahnya yang berkecenderungan dengan politik menongkah arus dan mereka diberi kata dua, sama ada menyokong Ketua Bahagian atau menghadapi tindakan yang lebih berupa ugutan.
Yang terbaru jawatan Pengerusi KRT yang menjadi jawatan lantikan oleh Pegawai Perpaduan Daerah pun dipecat daripada orang yang tidak sebulu dengan Ketua Bahagian, semata-mata kerana cawangan yang dipimpin oleh Pengerusi KRT lama ini tidak mencalonkan Ketua Bahagian.
Yang lebih seronok untuk diteliti, nama saja pejabat perpaduan, tindakannya perpecahan. Malah bos pejabat perpaduan ini dengan bangga dan besar kepalanya mencabar dengan mengatakan tiada siapa yang berani untuk menukar atau mengambil tindakan terhadap beliau, walau apa pun tindakan dan cara yang beliau lakukan. Woowww.. sudah mendapat lampu hijau.
Itulah sikap manusia yang kemaruk kuasa dan takut hilang kuasa.
Yang seolah-olah tidak terjangkau di akal untuk difikirkan ialah nilai ketua-ketua jabatan, pegawai jabatan, pengarah-pengarah jabatan, ketua-ketua bahagian dan unit atau bos-bos ini tadi….. sebahagian besar nilai dan maruah diri mereka hanya sebuah Communicator Nokia E90.
Tapi yang menarik dan seronoknya ialah yang terlibat. Walau pun tidak berlaku dalam parti, tetapi yang terlibat seperti punca, sebab musabab dan orang-orangnya amat berkait rapat dengan satu faktor utama – politik.
Nampaknya tradisi menghalalkan cara telah digunakan dengan sebaiknya oleh pemimpin-pemimpin parti yang berkepentingan ini. Dengan kuasa yang masih berbaki, mereka menggunakan ketua jabatan, pegawai jabatan, pengarah-pengarah jabatan, ketua-ketua bahagian dan unit, bos-bos waima sesiapa sahaja yang berkuasa di jabatan / pejabat kerajaan atau swasta untuk mengugut dan menghalang.
Sebelum ini, semasa berlangsungnya persidangan cawangan, sudah terlalu banyak aduan dan rungutan yang diterima daripada ahli-ahli yang agak berkecenderungan menongkah arus, mengatakan yang mereka telah diugut dan dihalang. Mereka diugut akan ditukar, diugut akan menghalang kenaikan pangkat, mereka dihalang menjalankan tugas-tugas yang boleh menuntut elaun lebih masa dan elaun perjalanan serta macam-macam cerita yang enak-enak didengar lagi.
Bos-bos di pejabat ini dipergunakan oleh Ketua Bahagian dan kuncu-kuncunya untuk mengekang pengaruh orang lain, sehingga sanggup menggunakan kuasa pejabat. Bos-bos ini diarah memanggil, mengadap, menegur, melarang, menasihati anak-anak buahnya yang berkecenderungan dengan politik menongkah arus dan mereka diberi kata dua, sama ada menyokong Ketua Bahagian atau menghadapi tindakan yang lebih berupa ugutan.
Yang terbaru jawatan Pengerusi KRT yang menjadi jawatan lantikan oleh Pegawai Perpaduan Daerah pun dipecat daripada orang yang tidak sebulu dengan Ketua Bahagian, semata-mata kerana cawangan yang dipimpin oleh Pengerusi KRT lama ini tidak mencalonkan Ketua Bahagian.
Yang lebih seronok untuk diteliti, nama saja pejabat perpaduan, tindakannya perpecahan. Malah bos pejabat perpaduan ini dengan bangga dan besar kepalanya mencabar dengan mengatakan tiada siapa yang berani untuk menukar atau mengambil tindakan terhadap beliau, walau apa pun tindakan dan cara yang beliau lakukan. Woowww.. sudah mendapat lampu hijau.
Itulah sikap manusia yang kemaruk kuasa dan takut hilang kuasa.
Yang seolah-olah tidak terjangkau di akal untuk difikirkan ialah nilai ketua-ketua jabatan, pegawai jabatan, pengarah-pengarah jabatan, ketua-ketua bahagian dan unit atau bos-bos ini tadi….. sebahagian besar nilai dan maruah diri mereka hanya sebuah Communicator Nokia E90.
